19. Ceza Dairesi Esas No: 2017/4632 Karar No: 2017/10897
Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4632 Esas 2017/10897 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın ödeme şartını ihlal suçundan tazyik hapsi cezası aldığı bir davada, itirazın reddedilmesine karşı yapılan Yargıtay başvurusu sonucunda mahkemenin kararı kanun yararına bozuldu. Taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işlemiş ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği vurgulandı. Bu nedenle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşıldı ve sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmadığı için itirazın kabul edilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle; 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2017/4632 E. , 2017/10897 K.
"İçtihat Metni"
Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."nun, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 03/05/2017 tarihli ve 2016/1030 esas, 2017/577 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 09/06/2017 tarihli ve 2017/111 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 19/09/2017 gün ve 8360 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/10/2017 gün ve KYB.2017-55250 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu. Anılan ihbarnamede; 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 06/01/2014 tarihli taahhütnamede takip öncesi faiz olarak 339,59 Türk Lirasının gösterildiği, ancak işlemiş ve işleyecek faiz miktarlarının ayrı ayrı hesaplanarak gösterilmediği, bu konuda herhangi bir açıklık olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle, itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 09/06/2017 tarihli ve 2017/111 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 12/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.