Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/2624 Esas 2014/23670 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık ..."in yokluğunda verilen kararın Tebligat Kanununun 28. maddesine göre usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşılmakla, öğrenme üzerine sanık ... müdafii tarafından verilen 29.03.2011 tarihli dilekçenin süresinde olduğu kabul olunarak yapılan incelemede;

Sanıkların bulundukları otomobilde ele geçen sahte kredi kartlarına ilişkin olarak gereğinin mahallinde takdiri ve ifası mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... ve müdafii ile sanık ..."ın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1- Sanıklar hakkında temel hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan tayin edilmesine karşın, hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tayin olunan adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının farklı bir gerekçe gösterilmeksizin alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkından,

vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, altsoyları dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

3-İddianame konusu olmayan ve yargılama sırasında sahte olduklarından bahisle suç duyurusunda bulunulmasına karar verilen emanete kayıtlı sürücü belgesi ve nüfus cüzdanının dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 245/3. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 200 günün 5 güne, TCK.nun 43/2. maddesi uygulanarak belirlenen 250 günün 6 güne, TCK.nun 62. maddesi uygulanarak belirlenen 208 günün 5 güne, 5237 sayılı Kanunun 52 maddesi gereği bir gün karşılığı takdir edilen 20 TL ile birim gün sayısının çarpılması suretiyle sonuç 4160 TL adli para cezasının 100 TL"ye indirilmesi, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına" yazılması ve hükümlere"" suç duyurusuna konu olan emanetin 2007/977 sırasına kayıtlı bulunan sürücü belgesi ve nüfus cüzdanının gereği için C.Başsavcılığına gönderilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.