2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/4813 Karar No: 2020/5487 Karar Tarihi: 09.06.2020
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4813 Esas 2020/5487 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, 29.05.2009 tarihli elektrik enerjisi hırsızlığı suçu mahkumiyetinin 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi üzerine temyiz edilmiştir. Mahkeme, 01.06.2005 tarihinden sonra yapılan yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının 5275 sayılı Kanun'un 98 ila 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiğini, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Kanun'un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yolu olduğunu belirtmiştir. Bunun yanı sıra, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, itirazın merciince incelenmesi için dosyanın mahalline iadesine karar vermiştir. Kanun maddeleri: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun (kabul tarihi: 02.07.2012, yürürlük tarihi:05.07.2012); 5252 sayılı Kanun'un 9. maddesi; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ila 101. maddeleri; 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2020/4813 E. , 2020/5487 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Karşılıksız yararlanma HÜKÜM : 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Hükümlü hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan 29.05.2009 tarihli mahkumiyet hükmünün 08.06.2009 tarihinde kesinleşmesinden sonra, 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun uyarınca mahkemece verilen 03.11.2015 tarihli kararın katılan vekili tarafından temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede; Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasa"nın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasa"nın 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 09/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.