Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/4161 Esas 2021/3824 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4161
Karar No: 2021/3824
Karar Tarihi: 23.03.2021

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/4161 Esas 2021/3824 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi tarafından verilmiştir. Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesi davanın reddine karar vermiş, ancak davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi davacı vekilinin istinaf başvurusunu reddetmiş, davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunu kabul etmiştir. Dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra temyiz konusu hükme ilişkin davanın Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığı gerekçesiyle temyiz incelemesi duruşmalı olarak yapılmamış, bütün temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesidir.

10. Hukuk Dairesi 2020/4161 E. , 2021/3824 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
...

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 23.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.