17. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1149 Karar No: 2020/5803 Karar Tarihi: 17.06.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1149 Esas 2020/5803 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edildi. Dosya ve duruşma tutanakları incelendi ve suçların sanıklar tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak mahkeme, yargılama giderleri ile ilgili sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesinin 5271 sayılı CMK'nun 326/2. maddesine aykırı olduğunu ve lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğini belirtti. Bu nedenle hükümler tebliğnameye aykırı olarak bozuldu. Bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükümlerden yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine belirli cümleler eklenerek düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 5271 sayılı CMK'nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkraları yargılama giderlerinin kapsamını ve ödeme şeklini düzenlerken, 326/2. maddesi ise eşit tahsil edilmesine aykırı hükümleri düzeltme yetkisini tanır. 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ise CMUK’nun 322. maddesine dayanarak hükümlerin düzeltilmesini sağlar. Ayrıca, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil
17. Ceza Dairesi 2020/1149 E. , 2020/5803 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve sanık ... hakkında mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderleri ile ilgili infazda tereddüde yol açacak şekilde sanıklardan eşit olarak tahsiline hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı davranılması, 2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hükümlerden yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Bozma kararı öncesi, zorunlu müdafii ücreti hariç hesap edilen 54,00 TL yargılama giderleri açısından “Her bir sanığın sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına, her bir sanık için düşen payın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu takdirde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına yine bozma kararı sonrası yapılan yargılama giderlerinin de aleyhe temyiz olmaması sebebiyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.