Suça sürüklenen çocuk ... hakkında ... Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30/04/2013 tarihli iddianamesiyle hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlamasıyla açılan kamu davası sonucunda verilen aynı yer 2. Çocuk Mahkemesinin 11/09/2013 tarih ve 2013/400 Esas, 2013/646 Karar sayılı hükmüyle suça sürüklenen çocuğun nitelikli hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1, 35/1-2, 31/3, 62, 50, 52 maddeleri uyarınca neticeten 4.660 TL adli para cezası ile, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4, 35/1-2, 31/3, 62, 50, 52 maddeleri uyarınca neticeten 2.000 TL adli para cezası ile, mala zarar verme suçundan da 5237 sayılı TCK"nın 151/1, 35/1-2, 31/3, 62, 50, 52 maddeleri uyarınca neticeten 1.320 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilip bu mahkumiyet hükümleri suça sürüklenen çocuk tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmekle Dairemizin 22/06/2015 gün, 2014/26205 Esas, 2015/11524 Karar sayılı ilamıyla ;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal eylemleri nedeniyle hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, işyerinin kapısını zorlarken henüz içeri giremeden ihbar üzerine gelen polis tarafından kovalamaca sonucu yakalanan suça sürüklenen çocuğun tek eylem ile hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarına teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 44/1. maddesinde belirtilen "İşlediği bir fiil ile birden fazla farklı suçun oluşmasına sebebiyet veren kişi, bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılır" hükmü gereğince, en ağır olan hırsızlık suçuna teşebbüsten cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA,“ oybirliğiyle karar vermiştir.
Dairemizin kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 09.07.2015 tarih ve 6 - 2013/351326 Temyiz sayılı yazısı ile özetle “İtiraza konu olayda Başsavcılığımız ile Yüksek 13.Ceza Dairesi arasındaki uyuşmazlık,sanığın işyeri dokunulmazlığını bozmaya teşebbüsünün ayrıca suç oluşturup oluşturmayacağı noktasında toplanmaktadır. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarının tamamlanması durumunda iki ayrı suç oluştuğuna göre, aynı suçlar teşebbüs halinde kalması durumunda 44.madde hükmü dikkate alınarak sadece hırsızlığa teşebbüs fiilinden uygulama yapılmasının yasal dayanağı bulunmadığından bu suç yönünden itiraz zorunluluğu doğmuş bulunmaktadır. Açıklanan gerekçelerle; Yüksek Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 22/06/2015 gün, 2014/26215 Esas, 2015/11524 Karar sayılı işyeri dokunulmazlığını bozmaya teşebbüs suçu yönünden BOZMA kararının kaldırılarak, ... 2. Çocuk Mahkemesinin 11.09.2013 tarihli, 2013/400 esas,2015/11524 karar sayılı hükmünün ONANMASINA karar verilmesi, itiraz kabul edilmediği takdirde dosyanın itiraz incelemesi yapılmak üzere Yüksek Ceza Genel Kurulu Başkanlığına tevdii” yönünde Dairemiz Başkanlığına itiraz talebinde bulunulması üzerine 6352 sayılı Yasanın 99 ve 101. maddeleri uyarınca itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzere dosya 09.07.2015 gününde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dairemizin anılan kararında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 09.07.2015 tarih ve 6 - 2013/351326 temyiz sayılı itiraz istemi yerinde görülmemiş olduğundan itirazın REDDİ ile 5271 sayılı CMK’nın 308/2. fıkrası uyarınca Dairemizin 22.06.2015 gün, 2014/26205 Esas, 2015/11524 Karar sayılı bozma kararı ile ilgili itirazı incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 21.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.