Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/2197 Esas 2015/19531 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Her ne kadar sanık...yargılama aşamasında katılan sanık sıfatını almış ise de; temyiz dilekçesini sanık sıfatıyla verdiği ve temyiz itirazının kendi mahkumiyetine yönelik olduğu ve karşı taraf.... aleyhine temyiz itirazının bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan hükümde, suç aletinin TCK"nin 54. maddesi gereğince müsaderesi yerine beraatine karar verildiği ancak daha sonra mahkemece kararın tavzih edilerek müsadere olarak düzeltildiği, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir" hükmü gereğince, sanığa verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyizi mümkün olduğu anlaşılmıştır.
Dosya kapsamındaki sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen ilamlara göre tekerrür hükümleri uygulanmaması gereken sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçenek cezalardan hapis cezasının yanlış değerlendirme yapılarak TCK"nin 58/3. maddesi gereğince tercih edilmiş olduğu, ancak TCK"nin 50/2. maddesinin amir hükmü uyarınca bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.