MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Müsadere

Yerel Mahkemece verilen karar temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildikten sonra ek kararla verilen müsadere kararına ilişkin temyiz itirazının, bağlı olduğu asıl hükümle birlikte incelenebileceği, buna ilişkin karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, üye ..."nın karşı oyu ve oyçokluğu ile 16/04/2018 tarihinde karar verildi.

KARŞI OY GEREKÇESİ

Sanık ... hakkında “silahla tehdit” suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda, Şirvan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonunda, 2013/53 esas ve 2015/9 karar sayı ile TCK"nın 106. maddesinin 2. fıkrasının (a) ve (e) bentleri ile 29 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 10 gün hapis cezasına hükmolunmuş, CMK"nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Aynı Mahkeme tarafından, emanette bulunan ve suçta kullanılan av tüfeği ve boş kartüşlerin müsaderesine karar verilmediğinin anlaşıldığı belirtilerek, dosya resen ele alınmış ve duruşmasız olarak yapılan inceleme üzerine, 16.03.2015 tarihli 2013/53 esas ve 2015/9 karar sayılı EK KARARLA, belirtilen av tüfeği ve boş kartüşlerin suçta kullanıldığı gerekçesiyle TCK"nın 54. maddesi gereğince MÜSADERESİNE karar verilmiştir.
Müsadere hükmü, daha önce hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ... tarafından temyiz edilmiştir.
Tartışmanın konusu, bu şekilde verilen müsadere hükmüne karşı başvurulacak kanun yolunun temyiz mi yoksa itiraz mı olduğudur.
5237 sayılı TCK"nın 54. maddesinde “müsadere bir güvenlik tedbiri” olarak düzenlenmiş; 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 1. fıkrasında ise “güvenlik tedbirine hükmedilmesinin” de “hüküm” olduğu belirtilmiştir.
Öte yandan, CMK"nın 256. maddesinde, müsadere kararı verilmesi gereken hallerde, esasla beraber bir karar verilmemişse, Cumhuriyet savcısı veya katılanın, davayı görmeye yetkili mahkemeye başvurabileceği; 257. maddesinde, bu konuda duruşmalı olarak karar verileceği, müsadere veya iade olunacak eşya veya diğer malvarlığı değerleri üzerinde hakkı olan kimselerin de duruşmaya çağrılacağı, bu kişilerin sanığın sahip olduğu hakları kullanabileceği öngörülmüştür. Aynı Kanun"un 258. maddesinde ise, 256. maddeye göre verilecek hükümlere karşı Cumhuriyet savcısı, katılan ve 257. maddede belirtilen kişiler için İSTİNAF YOLUNUN açık olduğu belirtilmiştir.
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 8. maddesinde, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326. maddelerinin uygulanacağı öngörülmüştür.
Bu düzenlemelere göre, esasla birlikte karar verilmemiş olan ve suçta kullanıldığı kabul edilen eşyanın müsaderesine ilişkin hüküm, CMK"nın 258, 5320 sayılı Kanun"un 8 ve 1412 sayılı CMUK"nm 305. maddeleri gereğince TEMYİZ KANUN YOLUNA tabidir.
Müsadere hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi gerektiği kanısını taşıdığımdan, çoğunluğun müsadere kararının itiraza tabi olduğuna ilişkin görüşüne katılamıyorum. 16.04.2018