Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9739 Esas 2015/2106 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nn 85/1, 22/3, 62, 63, 53/1, 53/6. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın idaresindeki otomobille, gece vakti, meskun olmayan yerde, bir şeridi çift yönlü olarak kullanılan bölünmüş yolda seyrederken, orta refüj üzerinde bulunan yayaya çarpması sonucu yayanın öldüğü olayda; tam kusurlu olarak olaya sebebiyet veren sanık hakkında asgari hadden uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın savunmasında olaydan önce bir bira içtiğini beyan ettiği, sanık hakkında olaydan yaklaşık 2 saat sonra düzenlenen adli raporda alkol durumunun şüpheli olduğu belirtildiği, sanığın alkol düzeyini gösteren herhangi bir teknik tespit bulunmadığı gibi, sanığın alkolün etkisi ile güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine dair delil bulunmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında TCK"nın 22/3 maddesinde belirtilen bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3- Taksirli suçlarda 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanığın sunuç ceza miktarına ilişkin kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 06.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.