Hırsızlık - Konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/7356 Esas 2015/2721 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7356
Karar No: 2015/2721
Karar Tarihi: 25.05.2015

Hırsızlık - Konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/7356 Esas 2015/2721 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk suçlular hakkında verilen bir kararda, çocukların hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Mahkeme, mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün olmadığına hükmetmiştir. Ancak, suça sürüklenen çocukların hakkında düzenlenen sosyal inceleme raporu, adli para cezasının hapis cezasına dönüştürülemeyeceği, ve ortak yargılama giderleri konusunda hüküm eksikleri olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, çocukların müdafilerinin temyiz talebi kabul edilip, kararın bazı kısımları bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. Maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. Maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. Maddesi
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35/1. Maddesi
- 5275 sayılı Kanun'un 106/4 Maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 326/2. Maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/7356 E. , 2015/2721 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Suça sürüklenen çocukların 18 yaşını doldurmadığı halde; 10.03.2010, 03.06.2010 ve 14.09.2010 günlü duruşmaların CMK"nın 185. maddesine istinaden kapalı yerine açık yapılması telafisi mümkün bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Suç tarihinde 12-15 yaş aralığında olan suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılmaması ve sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda belirtilmemesi,
.
2) Suç tarihi itibariyle henüz 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, 5275 sayılı Kanunun 106/4 maddesi gereğince hapis cezasına dönüştürülemeyeceğinin gözetilmemesi,
3) 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan suça sürüklenen çocukların bizzat sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.