Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakanın mal kaçırmak amacıyla 6 parça tapulu taşınmazı ölünceye kadar bakma akdiyle davalı torunlarına temlik ettiğini, bakım ihtiyacının bulunmadığını, 8 parça taşınmazı ise taksim doğrultusunda 30 yıldan beri nizasız ve fasılasız kullanmakta iken davalıların Nisan 2000’den itibaren anılan taşınmazları filin kullanımına da engel olduklarını ileri sürüp muvazaa nedeniyle tapu kayıtlarının iptali ile miras payı oranında adına tesciline, olmadığı taktirde tenkisine ve 8 parça taşınmaz yönünden zilyetliğe vaki elatmanın önlenmesi ile zilyetliğin iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın zaman aşımı süresi içinde açılmadığını, iddiaların doğru bulunmadığını, mal kaçırmanın söz konusu olmadığın belirtip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, çekişme konusu 6 parça taşınmazın davalılara temlikinin muvazaalı olduğu, zilyetlik iddiasına konu üç parça taşınmazın ortak miras bırakandan intikal etmediği, zilyetlik iddiasının dayanaktan yoksun olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
 Karar, davacı ve davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi E. S. ’ın raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi.  Gereği görüşülüp, düşünüldü.    
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil, olmadığı taktirde tenkis ve zilyetliğin korunması isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden,toplanan delillerden; miras bırakanın çekişme konusu Nisan 1954 tarih, 2, 3 nolu tapu ile maliki bulunduğu yerlerin tamamı ile aynı tarih, 4 nolu tapu kaydının 4/9 payını ölünceye kadar bakma koşuluyla, yine murisin ölümünden sonra 23.12.1960 tarih, 2, 3, 4 nolu tapular ile maliki bulunduğu taşınmazların 1/5’er paylarının davalıların annesi gelini Fatma’ya murisin ölümünden önce verdiği  17.5. 1952  tarihli ve  hukuki  ehliyetini  kaybetmesi  veya  ölmesi  halinde    bile  vekile  devir ve temlik  yetkisini tanıyan  vekaletname kullanılarak ölünceye kadar bakma koşuluyla davalı torunlarına temlik edildiği anlaşılmaktadır
 Dosya kapsamına göre, bizzat muris tarafından yapılan temlik tarihinde davalılar İ.    ve H.. B. ’ın yaşları küçük ve velayet altında bulundukları, davalı H. ’in ise 20 yaşında bulunduğu, temlikin yaşı küçük olan davalılar adına velayeten kabul edildiği, davalı torunların o tarihte her hangi bir gelir ve işlerinin bulunmadığı, davacı dahil tarafların murisin bakım ve gözetimi altında bulundukları görülmektedir.
Bu durumda, Nisan 1954 tarih, 2, 3, 4 sıra nolu tapu kaydının 4/9 payı ile 23.12.1960 tarih, 2, 3, 4 sıra nolu tapu kayıtlarının 1/5’ er payları ile malik olunan taşınmazlar yönünden anılan temliklerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu belirlenmek suretiyle miras payları oranında iptal ve tescile karar verilmiş olması doğrudur. Davalıların temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Davacının temyiz itirazlarına gelince; bilindiği üzere, miras bırakana ait taşınmazlar bakımından tapuda kayıtlı olsun olmasın mirasçıların zilyetliği söz konusu olamaz ve mirasçılar arasında zaman aşımı işlemez. Bu nedenle, anılan taşınmazlar açısından zilyetliğin korunması ve iadesi istekli davaların kabulüne yasal olanak yoktur. Ancak, dava dilekçesinde murise ait olup temlike konu edilen taşınmazlar yanında S..  , Ş.   ve Şerefönü mevkili taşınmazlarında  Türk Medeni Kanununun 713. maddesi   anlamında  zilyetlikle  kazanma  koşullarının  oluştuğu ileri  sürülerek zilyetliğin korunması isteğine konu edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bu taşınmazlar yönünden zilyetliğin korunmasına dair istek bakımından yeterli araştırma ve inceleme yapıldığını söyleyebilme olanağı yoktur.
 Hal böyle olunca; anılan taşınmazların tapuda kayıtlı olup olmadıkları, taşınmazların tamamının ya da bir bölümünün veyahut belli bir payının Türk Medeni Yasasının 713/2. maddesi anlamında zilyetliğe konu olup olmadığının ve kimlerin zilyetliğinde bulunduğunun belirlenmesi, bu arada taşınmazların niteliğinin duraksamaya yer bırakmayacak biçimde açıklığa kavuşturulması, böylece üstün zilyetliğin hangi tarafta olduğunun tespit edilmesi ile, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken noksan soruşturma ile yetinilerek yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetsizdir.
 Davacının bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,  alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.6.2009  tarihinde  oybirliğiyle  karar  verildi.