17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1617 Karar No: 2015/2710 Karar Tarihi: 25.05.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1617 Esas 2015/2710 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararını inceleyerek, ceza artırma ve indirme kuralının gözetilmediğine dikkat çekti ancak suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiğini ve başka bir hata olmadığını belirtti. Ancak, sanığın hapis cezası alması nedeniyle TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca belirli haklardan mahrum bırakılması gerektiği düşünülmediğinden, karar bozuldu. Daha sonra, hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine TCK'nın 53/1 ve 53/3 maddeleri uyarınca belirli haklardan mahrum bırakılması gerektiği hükmü eklenerek karar düzenlendi. Kanun maddeleri TCK'nın 61, 53/1-c ve 53/3 maddeleri.
17. Ceza Dairesi 2015/1617 E. , 2015/2710 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: TCK"nın 61.maddesi uyarınca, bir suçun temel şekline nazaran daha ağır veya daha az cezayı gerektiren birden fazla nitelikli hâllerin gerçekleşmesi durumunda; temel cezada önce artırma sonra indirme yapılacağının gözetilmemesi sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.