Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/13896 Esas 2015/11728 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 21. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2013
NUMARASI : 2013/454 - 2013/52

Taraflar arasındaki davada İstanbul 6. Tüketici ve İstanbul 21. Asliye Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, menfi tespit istemine ilişkindir.
Tüketici Mahkemesi, uyuşmazlığın haksız fiilden kaynaklandığı ve davaya genel mahkemelerde bakılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı vermiştir.
Asliye Hukuk Mahkemesi ise, taraflar arasındaki uyuşmazlığın 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanundan kaynaklandığı ve tüketici mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiştir.
4822 sayılı Kanun ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 2. maddesinde “Bu kanunun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiş, kanunun 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici; mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder. 3/d bendinde ise hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyet olarak tanımlanmıştır.
Bir hukukî işlemin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığının kabul edilmesi için kanunun amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukukî işlemin olması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı adına davalı banka ile tüketici kredisi sözleşmesi imzalandığı anlaşılmaktadır. Davacı, 09.04.2003 tarihli sözleşme ve Koç Tüketici Finansmanı A.Ş. Akıllı Kart Başvuru Formundaki imzanın kendisine ait olmadığını, davalı banka tarafından hakkında haksız yere icra takibi yapıldığını iddia ederek borçlu olmadığının tespitini talep etmektedir.
4077 sayılı Kanunun 23. maddesi bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağını öngörmüştür. Davacı ile davalı banka arasındaki uyuşmazlık Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığına göre davaya bakmaya tüketici mahkemesi görevlidir. Bu durumda uyuşmazlığın tüketici mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; HMK"nın 21 ve 22. maddeleri gereğince İstanbul 6. Tüketici Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 25/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.