17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1642 Karar No: 2015/2704 Karar Tarihi: 25.05.2015
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1642 Esas 2015/2704 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan iki sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, mahkumiyetin sonucu olarak sanıkların haklarından yoksun bırakılmalarına ilişkin hüküm yanlış verildiği gerekçesiyle karar bozuldu ve TCK'nin 53/1-c bendinde belirtilen haklardan mahkumiyetin tamamlanması kadar yoksun bırakılma kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: hırsızlık suçu için TCK'nin 142/1-b. maddesi, konut dokunulmazlığını ihlal suçu için de TCK'nin 119/1-c maddesi uygulanmalıdır. Mahkumiyet sonucunda sanıklar TCK'nin 53/1-c bendinde belirtilen haklardan infaz tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalıdır ve kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalıdır.
17. Ceza Dairesi 2015/1642 E. , 2015/2704 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Hırsızlık suçunun müştekinin odada asılı bulunan pantolon cebinde bulunan kasa anahtarının alınıp kasa açılarak işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesi yerine aynı Kanun"un 142/1-b. maddesi ile uygulama yapılması ve konut dokunulmazlığını ihlal suçunun iki sanık tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerekirken uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş oldukları suçlardan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Meryem Kozan ve Zekiye Gümüş"ün temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.