Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/4135 Esas 2021/6995 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4135
Karar No: 2021/6995
Karar Tarihi: 07.06.2021

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/4135 Esas 2021/6995 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açıklanması geri bırakılarak hüküm verilmiş ancak kararda hükmün yoklukta verildiği ve itiraz süresinin belirtilmediği için yasa yoluyla bildirimin eksik olduğu ve sanığın yanıltıldığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz isteği itiraz olarak kabul edilerek, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesi: İtiraz hakkı
- 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması
- 5271 sayılı CMK'nın 231/12. fıkrası: Temyiz edilemeyen kararlar
10. Ceza Dairesi         2020/4135 E.  ,  2021/6995 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme: DÜZCE 3. Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç: Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm: Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı bozmaya uyularak hükmedilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, başka suçtan hükümlü bulunan sanığın yüzüne karşı verildiği ancak kararda hükmün yoklukta verildiği ve itiraz süresinin tebliğden itibaren başlayacağı belirtilerek 5271 sayılı CMK"nın 263. maddesi uyarınca sanığa, hükümlü bulunduğu ceza infaz kurumu müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğine ilişkin bildirimde bulunulmadığı ve gerekçeli kararın hükümlüye tebliğ edilmediği, dolayısıyla yasa yoluyla bildiriminin eksik olduğu ve sanığın yanıltıldığı, kararın kesinleşmediği, buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve "yok" hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanığın 18/07/2018 tarihli temyiz dilekçesinin 03/05/2016 tarih, 2016/84 esas ve 2016/294 karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
    Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, aynı maddenin 12. fıkrasına göre temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olması nedeniyle, sanığın bu konudaki temyiz isteği itiraz olarak kabul edilerek merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 07/06/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.