Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6504 Esas 2020/986 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6504
Karar No: 2020/986
Karar Tarihi: 10.02.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6504 Esas 2020/986 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı verilmesine itiraz etmiştir. Mağdurun beyanları, dosya içeriği ve savunma alınarak yapılan yargılamada, sanığın mağdureyi arabada yalnızken anal yoldan organ sokmak suretiyle çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemlerine başladığı ancak mağdurenin kendiliğinden eylemine son verdiği görülmüştür. Bu durumda, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek teşebbüs suçundan karar verilmesi Kanuna aykırı bulunmuştur. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 36. maddesi (Gönüllü vazgeçme), 103/1. maddesi (Çocuğun cinsel istismarı suçu) ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (Bozma kararına uyulması).

14. Ceza Dairesi 2018/6504 E. , 2020/986 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında sanığın olay tarihinde mağdure ile arabada yalnız oldukları sırada anal yoldan organ sokmak suretiyle çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemine yönelik başladığı icrai hareketlerini sonuna kadar götürebilme imkanı bulunduğu halde mağdurenin aşılabilir mukavemeti dışında ciddi bir engel neden olmaksızın kendiliğinden eylemine son verdiği ve 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme hükmü de gözetildiğinde mevcut haliyle eylemin aynı Kanunun 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.