MAHKEMESİ :Antalya 3. Aile Mahkemesi
TARİHİ :29.12.2009
NUMARASI :Esas no:2008/1343 Karar no:2009/1322

Taraflar arasındaki davacı-davalı (koca) tarafından açılan "boşanma" davası ile davalı-karşı davacı (kadın) tarafından açılan "ziynet eşyası -katkı payı alacağı" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından kendi davasının reddi , kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden; davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise ziynet alacağı davasının reddi, boşanma hükmü, tedbir nafakası ve iştirak nafakası miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşı davalı kocanın kendi boşanma davasının kabulü gerektiği yönündeki temyiz itirazları ile, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasının kabulü gerektiği yönündeki temyiz itirazları yersizdir.
2-Diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davalı-karşı davacı kadın, 23.10.2008 havale tarihli cevap ve karşı dava dilekçesiyle ziynet alacağı talebi ile koca tarafından açılan boşanma davasına cevap olarak boşanmayı kabul etmediğini açıkça belirterek feri taleplerde bulunmuştur. Kadının karşı davası ziynet alacağına yöneliktir. Boşanmaya ilişkin karşı davası mevcut değildir. Hakim, iki taraftan birinin talebi olmaksızın res"en bir davayı tetkik ve halledemez. (HMK.m.24/1) Ortada davalı-karşı davacı tarafından açılmış karşı boşanma davası bulunmadığı gözetilmeden karşı boşanma davası varmış gibi, bu davanın kabulü ile boşanma kararı verilmesi kanuna açık aykırılık teşkil eder (HUMK.m.439/2). Bu bakımdan verilen boşanma kararının bozulması gerekmiştir.
3- Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı-karşı davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre kocanın ve kadının boşanmanın fer"ilerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, bozma ve inceleme kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 26.03.2014 (Çar.)