Danıştay 4. Daire 2019/704 Esas 2020/5985 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/704
Karar No : 2020/5985

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Mineral Yapı Kimyasalları Madencilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda, sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge kullandığı ve düzenlediği, bir kısım satışı için de belge düzenlemediğinin tespit edildiğinden bahisle 2012/4 dönemi için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı stopaj (gelir) vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; 2012/4 dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı stopaj (gelir) vergisi tarhiyatının farklı sebeplerden kaynaklandığından her bir tarhiyat sebebinin ayrı değerlendirilmesinin gerektiği, 2012/4 dönemi için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı stopaj (gelir) vergisi tarhiyatının, kayıt dışı hasılat elde edildiğinden ve söz konusu hasılatın muhtasar beyannameye dahil edilmediğinden bahisle tarh edilen kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı; maliyet kayıtlarına alınan belgelerin giderlerin yüksek gösterilmesi amacıyla kullanıldığının kabul edilebilmesi için gider belgelerinin öncelikle gerçek muamelelere dayanılmadan düzenlendiğinin saptanması zorunlu olmakla birlikte, söz konusu belge içeriği emtiaların işletmede kulanılmadığının somut olarak ortaya konulmasının gerekeceği, bu doğrultuda Mahkemelerinin E:… sayılı dosyasında 08/10/2018 tarihli ara kararı ile davalı idareden, sahte fatura olduğu belirtilen gider kayıtlarının işletmenin gerçek gideri olmadığı konusunda tespit yapılıp yapılmadığı, şayet böyle bir tespit mevcutsa dayanağı bilgi ve belgelerin ibrazının istendiği, davalı idarece ara kararına verilen cevapta, sahte faturaya dayalı olarak yapılan gider kayıtlarının şirketin gerçek gideri olmadığı konusunda vergi inceleme raporu dışında herhangi bir tespitin bulunmadığının bildirildiği, bu durumda, kanuni defter ve belgelere kaydedilen harcamaların gerçeği yansıtması, diğer bir ifadeyle bu vesikalarda yazılı mal ve hizmetlerin yükümlü tarafından alınmış olması halinde kanunen kabul edilebilir bir gider olacağının kabulü gerekeceğinden faturaların sahte olduğu kanaatine varılarak, inceleme esnasında söz konusu faturalarda yazılı elektrik hizmetinin ve emtianın alınıp alınmadığı hususu somut olarak tespit edilmediğinden, tarhiyatın, söz konusu fatura bedellerinin gider kabul edilmemesi suretiyle, 2012/4 döneminde beyan edilmesi gereken hasılatın muhtasar beyannameye dahil edilmediğinden bahisle tarh edilen kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirket adına yapılan tarhiyatlarda ve kesilen cezalarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.