12. Ceza Dairesi 2014/9195 E. , 2015/2075 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
1- Olay tarihinde gece saat 01:30 sıralarında sanık idaresindeki otomobille yağmurlu havada, ıslak zeminde, üç şeritli yolda, orta şeritte seyir halindeyken, aracın direksiyon hakimiyetini kaybederek yol kenarında bulunan elektrik direğine çarpması sonucu otomobilde yolcu olarak bulunan mağdurun vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda, mağdurun soruşturmada alınan beyanında sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında saat 02.13"te yapılan ölçümde sanığın 58 promil alkollü olduğu tespit edilmiş ise de, belirlenen alkol miktarının güvenli sürüş yeteğini kaybettirdiğinden söz edilemeyeceği gibi, olayın yağışlı havada, kaygan yolda, sanığın idaresindeki aracın hızını hava, yol durumunun gerektirdiği şartlara uydurmamasından kaynaklandığı gözetilmeden bilinçli taksir hükmünün uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmolunması,
2. Eylemin bilinçli taksirle işlenmediğinin saptanması karşısında, isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, mağdur ..."in soruşturma aşamasında 17.03.2013 tarihinde alınan ifadesinde şikayetçi olmadığı anlaşılmakla, şikayet yokluğundan 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca düşme kararı verilmemesi,
Kabule göre de;
Bilinçli taksirin uygulanmasına ilişkin TCK"nın 22/3. maddesinin, temel ceza maddesi olan 89/1. maddesinden sonra uygulanması gerektiği halde, artırıma ilişkin 89/2-b maddesinden sonra uygulanması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün olduğundan CMK"nın 223/8.maddesi uyarınca sanık hakkındaki DAVANIN DÜŞMESİNE, 05.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
