MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 19/04/2017 tarih ve 2016/170 E. - 2017/158 K.
sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 14/09/2017 tarih ve 2017/850-2017/761 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı; 2015/12437 sayılı, 43. sınıf mal ve hizmetleri kapsayan, "BİZ KUMPİR+Şekil" ibareli marka başvurusunun, davalı kurum tarafından nihai olarak “yiyecek ve içeceklerin sağlanması hizmetleri” bakımından 556 sayılı KHK 7/1-b maddesi uyarınca kısmen reddedildiğini, dayanak markanın 210187 ibareli 41, 42, 43 ve 44. sınıf mal ve hizmetleri kapsayan “BİZ+Şekil” ibareli marka olduğunu, markaların benzer olmadığını, logoların farklı olduğunu, iştigal sahasının yiyecek ve içecek sektörü olduğunu, kurum kararının hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek ..."nin 2016-M-1073 sayılı kararının iptalini, markanın başvurulan tüm mal ve hizmetler yönünden tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; markaların ayırt edilemeyecek seviyede benzer olduğunu, davacı markasının özgünlüğünün bulunmadığını, kapsadığı bir kısım mal ve hizmetlerin aynı olduğunu, ek ibarenin farklılık yaratmadığını, şeklin ayırt ediciliğe etkisinin bulunmadığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu marka ile redde mesnet marka arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında, aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik koşulunun oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile ..."nin 2016-M-1073 sayılı kararının başvurunun kabul edilmeyen kısımlar yönünden de iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı vekilinin istinaf başvurusunun, başvuru konusu marka ile dayanak marka arasındaki farklılıkların 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi kapsamında, dar anlamda aranılan ayniyet kriterini ortadan kaldırdığı, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04/03/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.