Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5033 Esas 2021/3813 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5033
Karar No: 2021/3813
Karar Tarihi: 23.03.2021

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5033 Esas 2021/3813 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkin olarak Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülmüştür. Mahkeme, bozmaya uyarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davalıların adreslerine gerekçeli kararın yöntemince tebliği sağlanmadığı ve bu nedenle gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunlu olduğu belirtilmiştir. Bu doğrultuda, dosyanın mahalline geri çevrilmesine ve temyiz itirazlarının bu noksanlıklar giderilip dosya geldikten sonra incelenmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 321. maddesi, kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanamadığı ve bu nedenle zorunlu olarak hüküm özetinin tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir.
- Anayasa Mahkemesi Başkanlığı'nın (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru sayılı kararı, yukarıda belirtilen hükümden hareketle gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunluluğunu vurgulamaktadır.
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesi ise, görevli veya yetkili mahkemeye yanıltıcı beyanda bulunan ya da yargılama gizliliğine riayet etmeyen kişilere idari para cezası verilmesini öngörmektedir.

10. Hukuk Dairesi 2019/5033 E. , 2021/3813 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
...

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalı ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davalılar ..., ..., ... ve ...’ya gerekçeli kararın tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nın 321. maddesinin 2. fıkrasına göre; kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanamadığı ve bu nedenle zorunlu olarak hüküm özetinin tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir. Bu hüküm doğrultusunda, hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediği hallerde gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur (Anayasa Mahkemesi Başkanlığı’nın (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru sayılı kararı da aynı yöndedir).
Yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda, eldeki dosyada, davalılar ..., ..., ... ve ...’nın mernis adreslerine gerekçeli kararın yöntemince tebliği sağlandıktan ve temyiz süresi geçtikten ve gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, temyiz itirazlarının bu noksanlıklar giderilip dosya geldikten sonra incelenmesine, 23/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.