2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13009 Karar No: 2020/5481 Karar Tarihi: 09.06.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13009 Esas 2020/5481 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, üst mahkeme sanığın temyiz itirazını reddetmiştir. Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararının bozulması gerektiğini belirten mahkeme, somut ve kesin delil olmadan sanığın suçlu olduğuna hükmedilmesini hatalı bulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1 ve 317, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi’nin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıdır.
2. Ceza Dairesi 2019/13009 E. , 2020/5481 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, kamu malına zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1. Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, Sanığın yüzüne karşı tefhim edilen 25.08.2015 tarihli hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 05.02.2016 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2. Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, Dosya kapsamında ve UYAP’ta yer alan iddianamede kamu malına zarar verme suçundan sevk maddesinin 152/1-a olarak yazılmış olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 3. Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince, Sanığın tüm aşamalarda değişmeyen, olay tarihinde abisine ait ... plaka sayılı araç ile işyerinde çalışan ..., ... ve ... isimli çalışanlarını olay yerine yakın olarak evlerine bıraktığını, bu sırada okul civarında aracın görülmüş olabileceği, olayla ilgisinin bulunmadığı yönündeki beyanları; diğer sanıkların sanık ... ile ilgili bir beyanlarının olmadığının ve kamera görüntülerinde sanığa ait bir görüntünün bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine dair savunmalarının aksine, müştekinin duyuma dayalı beyanları dışında her türlü şüpheden uzak, somut ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden ve sanığın ismini verdiği çalışanlarının tanık sıfatıyla ifadesine başvurulmadan eksik araştırma ile sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.