MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : -Sanık ... hakkında hükümlülük,
-Sanık ... hakkında beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık ... hakkında ""hırsızlık"" suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün oybirliğiyle (ONANMASINA),

II- Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan incelemesinde;

Sanık müdafiinin, beraat hükmü nedeniyle vekâlet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede;

1136 sayılı Kanun"un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddesi uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına “sanığın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.000 TL vekalet ücretinin hazineden alınıp sanığa verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA),

III- Sanık ... hakkında Banka veya Kredi Kartlarının Kötüye Kullanılması suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;

Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak:

Katılan adına düzenlenmiş iki ayrı banka tarafından verilen bir asıl bir ek kredi kartını ele geçiren sanığın değişik zamanlarda her iki kredi kartını kullanarak alış veriş yaptığı anlaşılmakla; sanığın aynı kişiye ait farklı bankalardan verilmiş bir asıl bir ek kredi kartını deiğişik zamanlarda birden fazla kullanmasından ibaret eyleminin TCK.nun 245/1 ve 43. maddelerine uyan zincirleme suçu oluşturacağı gözetilmeden, iki ayrı suç olarak kabulüyle iki kez mahkumiyet kararı verilmesi,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.