Taraflar arasında görülen davada;
 Davacılar, ortak miras bırakan babaları T.  Y. 2124 ada 2 parsel sayılı taşınmazdaki payını mirastan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı olarak dava dışı N. ’ye, bu şahsında yine danışıklı olarak davalıya temlik ettiğini ileri sürerek, tapu kaydının iptali ile miras payları oranında adlarına tescil istemişler, yargılama sırasında davacı R.. Davadan feragat etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı R.. Tarafından açılan davanın feragat nedeniyle reddine; diğer davacı tarafından açılan davanın muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davacı R. E. ’ın açtığı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 2124 ada 2 parsel sayılı taşınmazdaki 31450/62800 payın miras bırakan T. Y. Tarafından 09.10.1995 tarihli akitle dava dışı N. . E. Na, bu şahsında 27.12.1995 tarihli akitle davalıya satış suretiyle temlik ettiği, yapılan temlik işlemlerinin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu, son kayıt maliki davalının da iyi niyetli olmadığı özellikle ara malik N.  E. ’nun anlatımları ve dosya kapsamı ile belirlenmek suretiyle davanın davacı R. Yönünden kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
        Ancak; dava, davacılardan R. yönünden kabul edildiğine göre, bu davacının iptal ve tescile karar verilen miras payının değeri üzerinden harç ve avukatlık parasına hükmedilmesi gerektiğinin göz ardı edilmesi isabetsiz olduğu gibi, iptal ve tesciline karar verilmesi gereken ve miras bırakan tarafından temlike konu edilen 31450/62800 paydan davacı Rahime’nin miras payı olan 15.725/251.200 oranında iptal ve tescile karar verilmesi gerekirken hatalı biçimde 31.450/251.200 olarak hüküm altına alınması doğru değildir.
Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  22.06.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.