Taraflar arasında  görülen davada;
Davacı, davalılar adına tapuda kayıtlı 289 ada . parsel sayılı taşınmazın kıyı kenar çizgisi içerisinde kaldığını ileri sürerek, kıyıda kalan bölümün tapusunun iptali isteminde bulunmuştur.
Davalılar, dava dilekçesine ekli olan ve fen memuru M.K. imzalı krokide kırmızı ile gösterilen bölümler yönünden davayı kabul etmişler, yargılama sırasında davalı Asiye kabul beyanından rücu ettiğini bildirmiştir. 
Mahkemece, davanın 10 yıllık hak düşürücü süre nedeniyle  reddine  karar verilmiştir.
Karar,  davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik  Hakimi  n raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü            

Dava, çekişmeli taşınmazın kıyı-kenar çizgisine göre kıyıda  kaldığı iddiasına dayalı tapu iptal ve sicilin  kütükten  terkini  isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine ve toplanan  delillere göre; çekişme  konusu taşınmazın  kadastro  tespitinin 27.11.1985  tarihinde yapıldığı ve itiraz sonucu komisyon kararı gereğince 08.04.1996 "da kesinleştiği ve davanın  09.08.2005 tarihinde açıldığı  anlaşılmaktadır.
Mahkemece, 25.2..2009  tarihinde  kabul edilip 14.3.2009  tarihinde yürürlüğe giren  5841 Sayılı Yasanın 2.  maddesi ile  3402 Sayılı Yasanın 12.  maddesinin 3. Fıkrasına  eklenen  " bu hüküm iddia ve taşınmazın  niteliğine  yahut  Devlet ve  diğer kamu tüzel kişileri  dahil  tarafların sıfatına  bakılmaksızın  uygulanır" ve 3. Maddesi ile eklenen geçici 10. Maddesinin  " bu kanunun 12.  maddesinin 3. fıkrası hükmü devletin hüküm ve  tasarrufu altında  olduğu iddası  ile yürürlük  tarihinden önce  açılmış ve  henüz   kesin hükme  bağlanmamış olan davalarda  dahi  uygulanır"  şeklindeki  hükmü  gereğince davanın 3402 Sayılı Yasanın 12.  Maddesinde  sözü edilen  10 yıllık  hak düşürücü sürenin  geçmiş  olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de, kadastro  tespitinin kesinleşme tarihi ile dava açılma tarihi arasında 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçmediği sabittir.  Hal böyle olunca, işin esasına girilerek, tarafların iddia ve savunmaları doğrultusunda delillerinin toplanması hasıl olacak sonuca göre bir  karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.  Maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.6.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.