Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
20.07.2011 günü, saat 18.30 sıralarında sanık ..."in yönetimindeki otobüs ile yerleşim yeri dışında, 9 metre genişliğinde, iki yönlü, korkuluksuz sert virajlı, dik, iniş eğimli, zemini mıcırlı toprak olan yolda, ... istikametinden ... köyü istikametine doğru seyretmekte iken, olay yeri viraj mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybedip soldan yol dışı kalarak aracını devirmesi sonucunda 6 kişinin öldüğü, bir kişinin nitelikli, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda, görgü tanıklarının beyanına göre, otobüsün yolda 3 kez hararet yapması üzerine köyden otobüs istendiği, yolcuların yarısından fazlasının gelen iki otobüse aktarıldığı, sanığın aracında 12 kişi kaldığı, bunun üzerine sanığın sinirlenerek “bu otobüs değil mi, ben bunu sizin için yola çıkardım” diyerek aracı hızlı şekilde kullandığı, virajlarda aracın sarsılıp durduğu, bu sırada sanığın eşi olan ve kazada ölen ..."in eşine "araç arızalı, milletin kanına girme, duralım, hızlı gitme" diyerek uyardığı, sanığın bunun üzerine “çok biliyorsan aracı sen sür” dediği, eşini terslediği, köyden gelen 2 otobüsü solladıktan sonra, direksiyon hakimiyetini kaybederek kazaya neden olduğunun anlaşılması karşısında, olayda bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ve sanık hakkında TCK"nın 22/3 maddesi uygulanarak cezasının arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa ait geçerli sürücü belgesinin verilme tarihinin “12.03.1993” olmasına rağmen, “21.02.1993” tarihli sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sürücü belgesinin alınmasına karar verildiği (6) numaralı bendinden “21.02.1993” ibaresinin çıkarılarak yerine “12.03.1993” ibaresinin eklenmek suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.