MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davalının mesken elektrik abonesi olduğunu, davalı görevlileri tarafından kaçak elektrik tespit tutanağı düzenlenip, 19.420,60 TL kaçak elektrik bedeli tahakkuk ettirildiğini ileri sürerek, davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya 1.055,19 TL borçlu olduğunun tespitine karar verilmiş, hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemiz 29.01.2015 günlü, 2014/19212 Esas ve 2015/1631 sayılı kararı ile “...davacının eylemi tutanak tarihinde yürürlükte bulunan.... Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 13. maddesi hükmünde kaçak...tüketimi olarak tanımlanmıştır. Bu durumda, davacının eyleminin kaçak...tüketimi olduğu ve anılan yönetmelik hükümlerine göre kaçak elektrik bedeli hesabı yapılması gerektiği kuşkusuzdur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda;.... Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği md.15 ve ve yönetmeliğin atıf yaptığı ... tarafından yayınlanan Kaçak ve Usulsüz...Kullanımına İlişkin Usul ve Esaslar başlıklı 29.12.2005 tarihli ve 622 sayılı kararın... maddeleri uyarınca taraf ve Yargıtay denetimine elverişli bir değerlendirme yapılmamıştır. Hükme dayanak söz konusu bilirkişi raporunda, ilgili yönetmelik ve ... kararındaki soyut ilkelerin tekrarıyla yetinilmiş; Kaçak tüketime esas gün sayısına, çalışma sürelerine ve hesaplamada değerlendirmeye alınan kurulu güce ilişkin bilirkişi raporunda somut bir açıklama yapılmamıştır.
Hal böyle olunca; mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, dosya içine kaçak tutanağına dayanak teşkil eden Şanlıurfa Bilim Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğü"nün 21.11.2011 tarihli raporu da kazandırılmak suretiyle dosya
./..


-2-

yeniden başka bir uzman bilirkişiye verilerek bilirkişiden davacı taraftan istenebilecek kaçak elektrik bedelinin anılan yönetmelik ve yönetmelik hükümlerine göre yayınlanan Kaçak ve Usulsüz...Kullanımına İlişkin Usül ve Esaslar başlıklı 29.12.2005 tarihli 622 sayılı ... kararında belirtilen usül ve esaslara göre yeniden hesaplanması için taraf ve Yargıtay denetimine elverişli rapor alınması, davalı tarafın istemekte haklı olduğu gerçek alacak miktarının duraksamasız belirlenmesi, daha sonra toplanan ve toplanacak deliller birlikte değerlendirilerek, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, böylesine bir araştırma ve soruşturma yapılmadan, yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.” gerekçeleri ile karar bozulmuştur.
Mahkemece; bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulü ile, davacının, tahakkuk ettirilen kaçak ceza bedeli ve kaçak ek tahakkuk bedelinin 7.976,59 TL"sinden sorumlu olunduğunun, 11.444,01 TL yönünden sorumlu olunmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yargılama harçları ve giderleri, kural olarak davada haksız çıkan (aleyhine hüküm verilen) tarafa yükletilir. (HMK.m. 326) Davada haksız çıkan tarafa yükletilecek olan yargılama harç ve giderleri hem davayı kazanan tarafın daha önce peşin olarak ödediği, hem de (karar ve ilam harcı ve Devlet Hazinesi tarafından peşin olarak ödenen giderler gibi) Devlete ödenmesi gereken harçlar ve giderlerdir.
Bundan başka, davayı kazanan taraf davayı bir vekil aracılığı ile takip etmiş ise, haksız çıkan taraf yargılama gideri olarak vekalet ücreti ödemeye de mahkum edilir. (HMK.m. 323)
Mahkemece davacı tarafından yatırılan harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi gerekirken; bu hususun göz önünde bulundurulmaması doğru değildir.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından; hükmün düzeltilerek onanması HMUK’un 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükme “5-Davacının ilk kararı temyiz etmemiş olması ve davalının kazanılmış hakkı dikkate alınarak, davacı tarafından yatırılan 313, 46 TL harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ifadeleri eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 22.06.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.