İhbarname No : KYB - 2014/283702

Karşılıksız yararlanma suçundan sanık B.. D..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 163/3 ve 62/1 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğin- ce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesi- nin 18/03/2014 tarihli ve 2011/431 esas, 2014/191 sayılı kararma yönelik sanığın yaptığı itiraz üzerine, sanığın kovuşturma aşamasında katılan kurumun borcunu tamamen ödeye- rek zararını giderdiği gerekçesiyle hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 168/5. maddesi de uygulanmak suretiyle 5237 sayılı Kanun"un 163/3 ve 62/1 maddeleri uyarın- ca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanu- nu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair aynı Mahkemenin 27/03/2014 tarihli ve aynı sayılı ek kararma yönelik yapılan itirazın, "esas hakkında hüküm tesis edildikten sonra yeniden esas hakkında karar verilemeyeceğinden" bahisle kabulü ile İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/03/2014 tarihli ve 2011/431 esas, 2014/191 sayılı ek kararının kaldırılmasına, İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/03/2014 tarihli ve 2011/431 esas, 2014/191 sayılı kararı yönünden ise itirazın reddine ilişkin mercii (İSTANBUL) 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarihli ve 2014/438 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarihli ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararı uyarınca, itiraz merciinin yapacağı incelemeyi sadece 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin 6. fıkrasında yer alan suça ve sanığa ilişkin objektif uygulama koşullarının var olup olmadığı ile sınırlı olarak değil, hem maddi olay hem de hukuki yönden yapması gerektiği yönündeki açıklama nazara alına- rak yapılan incelemede,
1- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 267/2. maddesi uyarınca; “Kararma itiraz edilen hâkim veya mahkeme, itirazı yerinde görürse kararını düzeltir; yerinde görmezse en çok üç gün içinde, itirazı incelemeye yetkili olan mercie gönderir.” hükmü karşısında, sanık tarafından süresinde 20/03/2014 tarihinde yapılan itiraz üzerine, İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesince itirazın kabulüne karar verilerek yeni bir karar verilmiş olması, verilen bu kararın da itirazı tâbi olması karşısında, merciince ek karar yönünden inceleme yapılması ile yetinilmesi gerekirken anılan her iki kararın incele- meye tâbi tutulmasında,
2- 6352 sayılı Kanun"un Geçici 2/2 maddesindeki "Abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, suyun ve doğal gazın sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi dolayısıyla bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla hakkında hırsızlık suçundan dolayı kovuşturma yapılan veya kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişinin, bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde, zararı tamamen tazmin etmesi halinde, hakkında cezaya hükmolunmaz, verilen ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar." şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın anılan kanunun yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihinden sonra Bakırköy 13. İcra Müdürlüğünde borcun tamamını taksitlendirdiği ve ödemeye başladığı anlaşılmakla, İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesince borcun zamanında ödenip ödenmediğinin ilgili bilgi ve belgelerde getirtilerek incelenmesi ile sonucuna göre karar verilmesi gerektiği cihetle itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17.07.2014 gün ve 49517 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay C.Başsavcılığının 02.09.2014 gün ve KYB/2014-283702 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.


Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.03.2014 tarihli kararına karşı sanığın süresi içerisinde yaptığı, suçu işlemediğine yönelik itirazı üzerine aynı mahkemenin 27.03.2014 tarihli kararı ile itirazı değerlendirerek sanık hakkında hükme- dilen cezayı etkin pişmanlık hükümleri nedeniyle indirip kararın diğer kısımlarında bir değişiklik yapmamış ve ardından itiraz ile ilgili olarak dosyayı itiraz merci olan İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesine göndermiştir. 5271 sayılı CMK.nun 268/2 maddesinde, kara- rına itiraz edilen hâkim veya mahkeme, itirazı yerinde görmezse en çok üç gün içinde, itirazı incelemeye yetkili olan mercie göndereceği belirtilmiştir. Sanığın 18.03.2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı yaptığı itiraz netice- sinde mahkemenin 27.03.2014 tarihinde yaptığı incelemede hükmün açıklanmaması ne- deniyle itiraz merciince öncelikle bu hususun incelenmesi gerektiğinden İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.03.2014 tarihli kararı değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, ihbarnamede yer alan 1 nolu tale- bin oybirliğiyle (REDDİNE),

2- Katılan kurumun 11.03.2014 tarihli yazısından ve ekindeki tahsilat bilgilerinden 05.01.2013 tarihine kadar ödenen taksit miktarı toplamının, kurum tarafın- dan bildirilen çıplak enerji bedelini karşıladığı cihetle, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası yollamasıyla aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca, sanık hakkında ""ceza verilmesine yer olmadığı"" kararı verilmesi gerektiği gözetilerek itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi,

Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı"nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görül- düğünden İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.04.2014 gün, 2014/438 değişik iş no- lu itirazın reddine ilişkin kararının CMK.nun 309. maddesi gereğince (BOZULMASI- NA), müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönde- rilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 27.10.2014 gününde oybirli- ğiyle karar verildi.