Yargıtay - Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22566 Esas 2016/5580 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22566
Karar No: 2016/5580
Karar Tarihi: 22.03.2016

Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22566 Esas 2016/5580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir ve suçlar olarak hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme kabul edilmiştir. Sanık bu suçlardan dolayı mahkum edilmiştir. İlk suça ilişkin olarak, mahkeme hakarete ilişkin kanıtların yapılan duruşmada kanıtlandığını ve suçun doğru olarak nitelendirildiğini belirtmiştir. İkinci suça ilişkin olarak, mahkeme temel hapis cezasının alt sınırından uzaklaşarak fazla cezaya hükmedildiği ve birden fazla kamu görevlisine karşı görevi yaptırmamak için direnme suçunun işlenmesi karşısında TCK'nın 43/2 maddesinin uygulanmamasının kanuna aykırı olduğu sonucuna varmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve dosya yeniden hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nin 125/3-a, 125/1, 53/1-b ve 61. maddeleri belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/22566 E. , 2016/5580 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Temel cezanın doğrudan TCK"nın 125/3-a. maddesi gereğince tayini yerine, aynı Kanunun 125/1. maddesi ile belirlenip daha sonra arttırım yapılması, sonuca etkili görülmediğinden, bozma nedeni yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmiş ise de, infaz aşamasında resen dikkate alınabileceğinden bu hususun bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir
Ancak;
a-TCK"nın 3/1. maddesinde açıklanan "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki "orantılılık" ilkesine uyulmadan, somut olayın özellikleri gözetilip değerlendirilmeden, TCK"nın 61. maddesindeki ölçütlerin soyut olarak yazılması suretiyle temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini yerinde ise de, alt sınırın çok üzerinde 2 yıl olarak belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
b- Birden fazla kamu görevlisine karşı görevi yaptırmamak için direnme suçunun işlenmesi karşısında TCK"nın 43/2 maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.