Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, eksik hesaplanan yaşlılık aylığı miktarının tespiti ile ödenmeyen aylık farklarının faizi ile tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı ...Kanununun geçiş hükümlerini içeren Geçici 7. maddesinin “Bu Kanunun yürürlük tarihine kadar 17/7/1964 tarihli ve 506 sayılı, 2/9/1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17/10/1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17/10/1983 tarihli ve 2926 sayılı, 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17/7/1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesine göre sandıklara tâbi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirilirler” hükmü karşısında, davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasanın 36. maddesidir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak karar verilmiş ise de, bozma ilamının gereği tam olarak yerine getirilmemiştir.
Somut olayda 01.06.1999 tarihinden itibaren 8409 gün prim gün sayısı üzerinden yaşlılık aylığı bağlanan davacının, 5434 sayılı Kanuna tabi 450 günlük hizmeti belirlenerek 2001 Eylül ayından itibaren yaşlılık aylığı miktarı bu çalışmaları gözetilerek güncellenip aylık farklarının ödendiği, 506 sayılı Kanuna tabi 838 günlük çalışmalarının da tespiti sonrası, aylık miktarı yeniden güncellenerek Mart 2010 tarihinden itibaren aylık farklarının ödendiği, davacının aylık faklarının tahsili esnasında faiz talebi yönünden ihtirazi kayıt ileri sürmediği, bu hali ile davacının toplam prim gün sayısının 9697 güne ulaştığı, sigortalık süresinde, sigortalılık basamakları ve basamakta bekleme sürüleri ile 6. basamaktan yaşlılık aylığı tahsisinde, taraflar arasında dava tarihi itibariyle ihtilaf bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Dairemizin önceki bozma ilamında da belirtildiği gibi, davanın yasal dayanağı yaşlılık aylığı tahsis tarihinde yürürlükte bulunan 1479 sayılı Yasanın mülga 36. maddesi olup anılan madde de, “(19/4/1979 tarih ve 2229 sayılı Kanunun hükümüdür.)Yaşlılık aylığı bağlanmasına hak kazanan sigortalılara en son prim ödediği gelir basamağında en az bir tam yıl prim ödemesi koşuluyla bulunduğu basamağın % 70"i oranında aylık gelir
hesaplanır. Bulunduğu gelir basamak primini bir yıl ödememişse, bir önceki basamak üzerinden aylık gelir hesaplanır. Bu oran 25 yıldan fazla prim ödenmiş olması halinde fazla olan her tam yıl için % 1, kadın ise 50, erkek ise 55 yaşlarından sonra sigortalılığa devamda, fazla olan her tam yaş için de ayrıca % 1 artırılır.
(19/4/1979 - 2229 sayılı Kanunun hükmüdür.)35 nci maddenin (c) fıkrasına göre bağlanacak aylıklarda ise primi ödenmemiş 25 yıldan az her tam yıl için % 1 indirim yapılır.
Yaşlılık aylığı her halde yaşlılık aylığına esas olan gelirin % 90 ını aşamaz.” hükmüne yer verilmiştir.
Bu yasal düzenlemeye göre aylığının hesap formülü; sigortalının en son prim ödediği (1 tam yıl ödeme şartı ile) basamağının gelir tablosu karşılığı aylık gelir tutarı x Aylık Bağlama Oranı şeklinde olacaktır.
Bu şekilde tahsis talep tarihi itibariyle belirlenecek yaşlılık aylığının ilgili maddelerde düzenlenen artış oranları ve artış yasalarıyla (5073, 5282, 5454, 5565 sayılı Yasalar gibi) gösterilen artış oranları uygulanarak, sosyal destek ödeme tutarları da gözetilerek, yıllara göre ödenmesi gereken aylık tutarı belirlenmelidir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, anılan yasal düzenlemelere göre aylık miktarının tespiti yapılmadığı için anılan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir.
Hal böyle olunca, yukarıda açıklanan ilkelere göre, sonradan belirlenen sigortalılık süreleri de gözetilerek ilk tahsisten itibaren ay be ay davacıya ödenmesi gereken aylık tutarı Kurumdan sorularak, davacının bu tutara itiraz etmesi halinde, bilirkişi marifeti ile yukarıda belirtilen aylık hesaplama yöntemine uygun olarak düzenlenen denetime elverişli rapor ile ilk tahsisten itibaren ay be ay davacıya ödenmesi gereken aylık miktarı belirlenerek, Kurumca fiilen ödenen aylık miktarları ile karşılaştırması yapılarak, davacıya eksik ödenen aylık miktarı belirlenmeli, Kurumca 2001 ve 2010 yıllarında ödenen aylık farkları yönünden davacının faiz talebine yönelik ihtirazi kayıt ileri sürmediği de gözetilerek, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan ilkelere uygun olmayan bilirkişi raporu esas alınarak, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, tarafların vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.