22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/13403 Karar No: 2016/14891 Karar Tarihi: 24.05.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/13403 Esas 2016/14891 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/13403 E. , 2016/14891 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesini işçilik alacaklarının ödenmemesi üzerine haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır. Somut olayda, her ne kadar mahkemece davalı işyerinde kasiyer olan davacının haftalık 21 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmişse de, Dairemizin 2015/13404 esas ve 2015/13405 esas sayılı ilamlarında aynı işyerinde aynı işi yapan davacıların haftalık 12 saat fazla mesai yaptığının tespit edilmesi karşısında haftalık 12 saat fazla mesai ile çalışıldığının kabulü ile sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır. 3-Davacının hafta tatili alacağı konusunda da ihtilaf bulunmaktadır. Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 2013 Haziran ayına kadar ayda 3 defa hafta tatili kullandığının kabulü ile hafta tatili alacağı belirlenmiştir. Ancak Dairemizden geçen ....../...... esas sayılı dosyadaki davalı tanığının 2011 yılına kadar ayda 3 gün, 2011 yılından sonra haftada bir gün izinleri olduğunu beyan etmesi ve Dairemizin ......./....... esas sayılı ilamına göre 2011 yılı 7. ve 9. aylarında davalı işyerinden ayrılan davacı tanıklarının haftada bir gün tatil yaptıklarını belirtmeleri karşısında aynı işyerinde aynı işi yapan çalışanların farklı çalışma düzenlerinin kabul edilemeyeceği dikkate alındığında mahkemece 2011 yılına kadar olan dönem için ayda 3 defa hafta tatili yapıldığı tespiti ile sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.