5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/2156 Esas 2017/10242 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2156
Karar No: 2017/10242

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/2156 Esas 2017/10242 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi         2015/2156 E.  ,  2017/10242 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM : Hükümlülük, Müsadere

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    I-Sanık ..."ın temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
    Sanığın 21.06.2012 kesinleşme tarihli sabıkasının bulunduğu, bu sebeple sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
    1)Suç tarihi ve suça konu eşyanın niteliğine göre, sanık hakkında 6455 sayılı yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi gereğince hüküm kurulması gerekirken, 6455 sayılı yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesi gereğince hüküm kurulması,
    2)01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda, ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
    3)24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarlarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, cezada kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,
    II- Sanık ..."un temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
    UYAP"tan alınan güncellenmiş nüfus kayıt örneğinden sanığın hükümden sonra 19/11/2016 tarihinde öldüğü anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nun 64. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesi hususunun mahallince değerlendirilmesinin gerekmesi,
    Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/12/2017 günü oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.