Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/6644 Esas 2020/8907 Karar Sayılı İlamı

KANUN YARARINA BOZMA

Kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 160/1. maddesi gereğince 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakkında hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/10/2019 tarihli ve 2019/471 esas, 2019/766 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 30.04.2020 gün ve 94660652-105-06-5419-2020-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 21.05.2020 gün ve 2020/46673 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/12/2019 tarihli ve 2019/471 esas, 2019/766 sayılı ek kararının yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi"nin anılan dosyasında suç tarihinin 08/09/2017 olduğu, tekerrüre esas alınan Ankara Batı 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/09/2018 tarihli ve 2018/288 esas, 2018/757 sayılı kararının suç tarihinden sonra 28/11/2018 tarihinde kesinleşmiş olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme gereğince, sanığın sabıka kaydındaki söz konusu ilâmın tekerrüre esas olamayacağı, sanığın adlî sicil kayında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının da bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/12/2019 tarihli ve 2019/471 esas, 2019/766 sayılı ek kararının yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulamasına esas alınan Ankara Batı 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/09/2018 tarih, 2018/288 esas ve 2018/757 karar sayılı ilamının suç tarihi olan 08/09/2017 tarihinden sonra 28/11/2018 tarihinde kesinleşmesi sebebiyle tekerrüre esas olamayacağı gibi, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca bir mahkumiyetinin de bulunmadığı anlaşılmakla, bu haliyle tekerrüre esas bir mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi nedeniyle, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağına ilişkin kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/10/2019 tarihli ve 2019/471 esas, 2019/766 karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; sanık hakkında
hırsızlık suçundan kurulan hükümden, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılmasına, hükmün diğer kısımlarının AYNEN MUHAFAZASINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 07/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.