MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ
DAVALILAR : ... V.D.



Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinden verilen 17/09/2021 tarihli ve 2019/1138 - 2021/1569 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-

Dava, vekalet görevinin kötüye kullanılması hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, vekalet görevinin vekil edenin iradesine uygun kullanıldığı, satıştan önce taşınmazın değerinin belirlendiği ve bedelin davacı ile eşinin hesaplarına satış tarihi ile uyumlu bir şekilde ödendiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin istinafı üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nın 362.maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırk bin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2021 yılı itibarıyla HMK"nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00TL’lik kesinlik sınırı 78.630,00 TL olarak uygulanmaya başlanmıştır.
Somut olayda mirasbırakanın ölümü ile intikal işlemi sonucu davacıya ait 1/8 payın 18.10.2002 tarihinde vekaleten davalı ...’e satıldığı, diğer davalıya satılmış bir pay bulunmadığı, imar sonucu oluşan güncel tapu kaydına göre davalı ...’in 16059/53110 pay, davalı ...’in 2294/53110 pay sahibi oldukları, 750 ada 1 parsel sayılı taşınmazın dava tarihi itibariyla keşfen saptanan değeri 735.000,00 TL davalı ...’in 16059/53110 payına isabet eden 222.244,00 TL değer üzerinden, davacının talep ettiği 1/8 payın imar uygulaması ile oluşan paya karşılık gelen değeri 31.747,12 TL ile davalı ...’in 2294/53110 payına isabet eden 31.747,12 TL değerin 2021 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacının temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 01/12/2021 tarihinde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.