6197 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/3230 Esas 2017/10800 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3230
Karar No: 2017/10800
Karar Tarihi: 11.12.2017

6197 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/3230 Esas 2017/10800 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, izinsiz ilaç satışı suçuyla verilen açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükmün kesinleştiği tarihten denetim süresi içerisinde hakkı olmayan yere tecavüz etme suçu işlediğinden dolayı ceza almıştır. Ancak, sanığa yükletilen suçun cezasının türü ve üst haddine göre, sanığın lehine olan olağanüstü zamanaşımı süresinin karar tarihinde gerçekleştiği göz önünde bulundurulmadığından hükmün bozulmasına, kamu davasının düşmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 6197 Sayılı Kanunu Aykırılık Suçu, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4. ve 104/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi yer almaktadır.

19. Ceza Dairesi 2017/3230 E. , 2017/10800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6197 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında 22/04/2004 suç tarihli izinsiz ilaç satma eylemiyle ilgili olarak mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 14/01/2010 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içinde 08/12/2011 tarihinde işlediği hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan kurulan hükmün kesinleşmesi ve ihbar üzerine hükmün açıklandığı, CMK"nın 231/8-c maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 14/01/2010 tarihi ile sanığın denetim süresi içinde yeni suç işlediği 08/12/2011 tarihleri arasında zamanaşımının durduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre, suç tarihi itibariyle sanığın lehine olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü zamanaşımı süresinin karar tarihinde gerçekleşmiş olduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın ve O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 11/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.