Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/755 Esas 2020/3911 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/755
Karar No: 2020/3911
Karar Tarihi: 02.07.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/755 Esas 2020/3911 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/755 E., 2020/3911 K. numaralı karara göre, 2007 yılında sahte fatura düzenleme suçundan sanık mahkum edilirken, 2008 yılına ait suçlamada ise beraat kararı verildi. 2008 yılına ait kararın temyiz itirazı ise reddedildi. Ancak, 2007 yılına ait kararın temyiz itirazı sonucunda bozma kararı verildi. Sanığın yüklenen suçun cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımının olduğu anlaşıldı ve bu nedenle kamu davası düşürüldü. Kararda, suçun kanunlardaki ceza ve zamanaşımı hükümleri, ilgili maddeleriyle birlikte belirtildi. Bu maddeler 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4., 5320 sayılı Kanunun 8/1. ve 1412 sayılı CMUK’nin 321. ve 322. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2020/755 E. , 2020/3911 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçu yönünden: Mahkumiyet
2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçu yönünden: Beraat

1- “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olup; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2- “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
02/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.