Esas No: 2022/2313
Karar No: 2022/5450
Karar Tarihi: 05.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2313 Esas 2022/5450 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin yurt dışında yatırılan paraların geri çekilebileceği ve yüksek faiz garantisi verildiği iddiasıyla müvekkiline para verdiği ancak geri alamadığı gerekçesiyle ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın tahsiline karar verilmesi istemiyle açılan davada, İlk Derece Mahkemesi dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verdi. Davacı vekili ile davalılar istinaf başvurusunda bulundu ve istinaf başvurusu esastan reddedildi. Yapılan yargılama sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varılarak karar onandı.
Kanun maddeleri:
- 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi (Dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı haller)
- HMK'nın 353/b-1 maddesi (Kararın esastan reddine ilişkin kararın temyiz edilemeyeceği maddesi)
- HMK'nın 370/1. maddesi (Temyiz istemlerinin reddi halinde verilecek karar)
- HMK'nın 372. maddesi (Kararın uygulanmasına ilişkin hükümler)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 26.02.2020 tarih ve 2018/789 E. - 2020/318 K. sayılı kararın davacı vekili ile davalılar şirket, ... ve ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 20.09.2021 tarih ve 2020/1825 E. - 2021/1812 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili ile davalılar Bera Holding A.Ş., ... ve ... vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, İlk Derece Mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekili ile davalılar Bera Holding A.Ş., ... ve ... vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
