Esas No: 2022/2330
Karar No: 2022/5419
Karar Tarihi: 05.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2330 Esas 2022/5419 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacılar, davalı şirketin yurt dışında para topladığını ve ortak olmadıklarının tespiti ile alacak talep ettiği dava, geçici 4. madde kapsamında olduğu gerekçesiyle, ilk derece mahkemesinde karara bağlanmadan reddedilmiştir. İstinaf başvuruları da esastan reddedilen davacılar, kararın bozulması talebiyle temyiz başvurusunda bulunmuşlardır. Yapılan incelemeler sonucunda, istinaf başvurusunun reddi kararının usul ve yasaya uygun olduğuna karar verilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar onanmıştır. HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca, istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karar usul ve yasaya uygun bulunmuştur. Kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesine, dava dosyası ise İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir. HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılması gerekmektedir.
İlgili kanun maddeleri:
- 7194 Sayılı Yasa, madde 41
- 3332 Sayılı Yasa, geçici 4. madde
- HMK, madde 353/b-1
- HMK, madde 370/1
- HMK, madde 372
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 11.03.2020 tarih ve 2019/224 E. - 2020/410 K. sayılı kararın davacılar vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 19.10.2021 tarih ve 2020/2405 E- 2021/2053 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkillerinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkillerinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılamada taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile illgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacılar ve davalı şirket vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve kanuna uygun bulunduğundan istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 05/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
