Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/22737 Esas 2014/6967 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Malatya 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :13.06.2013
NUMARASI :Esas no:2012/110 Karar no:2013/392

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından tazminat ve nafakaların miktarları, ziynet alacağı ve çeyiz alacağının miktarları yönünden; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, velayet, nafaka, tazminatlar, vekalet ücreti, çeyiz alacağı, katkı payı alacağı talebinin tefriki kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Anayasanın 141/3. maddesi “bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır.” buyurucu hükmünü içermektedir. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297 maddesinde de kararın kapsayacağı hususlar ayrıntılı biçimde belirtilmiş olup, bu maddenin 3. bendine göre, mahkeme kararlarında iki tarafın sav ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşmadıkları hususlar, çekişmeli konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması, ret ve üstün tutulma nedenleri, sabit görülen vakıalarda bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebebin açıkça gösterilmesi zorunludur. Yerel Mahkeme kararında, kusur tespitine, ziynet alacağına ilişkin davanın reddine ve çeyiz alacağının kabulüne ilişkin gerekçeler karar yerinde gösterilmemiştir. Bu nedenle gerekçesiz şekilde hüküm kurulması da usul ve yasaya aykırı olduğundan bozmayı gerektirmiştir.
2-Davacı kadının çeyiz eşyalarının kabulüne karar verildiği halde çeyiz eşyalarının bedeli üzerinden nispi karar harcı alınmaması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.26.03.2014 (Çar.)