Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9525 Esas 2015/1999 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay tarihinde sanık ... "ın kullandığı motosikleti ile arkasında bulunan eşi ... olduğu halde .....üzerinde ters şeritten motosiklet kullanması itibariyle girmesi yasak olan yaya geçidinden karşı tarafa geçebilmek amacıyla seyrettiği sırada, karşı yönden gelmekte olan diğer sanığın kullandığı araçla çarpışması sonucunda eşinin ölümü ile sonuçlanan olayda, ters yönde seyreden sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması,
2-Eşinin ölümüne bilinçli taksirle neden olan sanık hakkında meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alındığında, kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olduğunun kabulü gerektiği ve eylemin bilinçli taksirle gerçekleşmesi nedeniyle cezasından indirimi gerektiği gözetilmeden “sanığın duruşmada gözlemlenen hali dosyaya yansıyan bilgi ve belgeler yargılama sırasındaki davranışları göz önüne alınarak olay sebebiyle cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak şekilde mağdur olmadığı” gerekçesiyle TCK"nın 22/6 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Yargılama giderinin sanık ve temyize gelmeyen sanık tarafından sebep oldukları oranda olarak ödenmesi yerine, dosyada iki sanık bulunmasına rağmen yargılama giderinin hangi sanıktan ne kadar alınacağı belirtilmeksizin sadece "sanıktan tahsiline” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.