Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9293 Esas 2015/1997 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılanlar vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa ait sürücü belgesinin onaylı örneği getirtilmeden TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınmasına karar verilmiş isede, temyiz incelemesi sırasında UYAP sisteminden temin edilen ve dosya içine konulan, sanığa ait sürücü belgesinin, suç tarihi itibariyle ve halen geçerli olduğunun anlaşılması sebebiyle tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesi ile 06.05.2012 günü saat 04:25 sıralarında sanık ..."in idaresindeki .... plakalı otomobil ile E-5 kuzey yolu üzerinden sağ şeridi takiben .... köprüsü istikametinden .... istikametine seyri sırasında, olay mahalline geldiğinde sağ bariyerlere temas edip direksiyon hakimiyetini kaybederek sola savrulup idaresindeki aracın sol yan kısımlarıyla kendisiyle aynı istikamette orta şeridi takiben seyreden sürücü ..."ın idaresindeki .... plakalı otomobilin sağ yan kısımlarına çarparak her iki aracın sola doğru sürüklenmeleri ve soldaki metrobüs bariyerierine çarpmaları neticesinde sanığın aracındaki iki kişinin ölümüyle sonuçlanan olayda sanığın olaydan yaklaşık iki buçuk saat sonra alınan raporuna göre 0.89 promil alkollü olduğnun tespiti karşısında bilinçli taksirin koşullarının oluştuğunun kabulünde isabetsizlik bulunmamakta ve 17.05.2012 tarihli iddianamede de sanığın alkollü halde araç kullandığının açıkça belirtilmesi karşısında TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanması yönünden sanığa ek savunma hakkı verilmediği nedeniyle bozma isteğen görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sanığın beraati gerektiğine, katılanlar vekilinin ceza miktarına ve takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması, sanık müdafiinin sanığın beraati gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Katılanlar ... ve ... vekilinin vekaletnamesi bulunmadığı gözetilmeden tayin olunan vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılanlara verilmesine karar verilmek suretiyle karışıklığa neden olunması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün vekalet ücretine ilişkin altıncı paragrafından “katılanlara” ibaresinin çıkarılıp yerine “katılanlar ... ve ..."a eşit olarak” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.