Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,  kayden  davalı M... ait  .. parsel sayılı taşınmazın .. derece  sit alanı  içerisinde  bulunduğunu,  korunması  gerekli  kültür  varlığı  olması  nedeniyle  yeni    yapılaşmaya  izin  verilmediğini, davalı Ö.. 2863  Sayılı  Yasa  hükümlerine  aykırı  biçimde  inşai  faaliyette  bulunduğunu ileri  sürerek  elatmanın önlenmesi, yıkım ve  eski  hale  getirme  isteğinde  bulunmuştur.
Davalılar, davanın  reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, çekişmeli  taşınmaz üzerindeki  korunması  gerekli  kültür  varlığı  niteliğindeki kargir evin  koruma  kurulundan  izin  alınmaksızın  yıkıldığı ve yeni  inşaat  yapıldığı  gerekçesiyle  davanın kabulüne  karar verilmiştir.
Karar, davalı Ö..K.. tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  .  raporu  okundu, düşüncesi  alındı.Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

Dava, Sit alanına elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğine ilişkin olup, mahkemece çekişmeli taşınmaz üzerindeki korunması gerekli kültür varlığı niteliğindeki kargir evin koruma kurulundan gerekli izin alınmaksızın yıkılarak yerine yeni inşaat yapıldığının belirlenmesi suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalının bu yönlere değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine;
Ne var ki,  davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu açıktır. Bu tür bir davada HUMK:"nun 413 maddesi ile 492 sayılı harçlar kanununun 26.27.28.30 ve 32 maddelerinde öngörüldüğü biçimde işlemin yerine getirilmesi ve gerekli harcın alınması zarureti vardır.
Bilindiği üzere, Harçlar Kanunu harç alınmasını veya tamamlanmasını yanların isteklerine bırakmamış, değinilen yönün mahkemece kendiliğinden (re’sen) gözetilmesini hükme bağlamıştır  Somut olayda, mahkemece davanın kabulüne karar verildiği halde davacının harçtan muaf olduğundan bahisle harç alınmasına yer olmadığı yönünde karar verilme cihetine gidilmiştir.
 Hal böyle olunca, belirlenecek nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, bu yönde hüküm kurulmamış olması doğru değildir.
Bu husus aleyhe bozmanın istisnasını teşkil etmesi nedeniyle, davalının bu yöne değinen temyiz itirazlarının kabulüne, hükmün açıklanan nedene hasren HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin hacrın temyiz edene geri verilmesine,11.6.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.