Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/13819 Esas 2016/14829 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai, yıllık izin ücreti, kıdem tazminatı, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 14.02.2012-14.03.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmış olduğunu, fazla çalışma ücreti ödenmediği için iş sözleşmesinin haklı sebeple müvekkili tarafından feshedildiğini, çalıştığı sürede yıllık izinlerini kullanmadığını, çalışma saatlerinin 07.00-23.30 saatleri arasında olduğunu, dini ve milli bayramlarda çalıştığını ancak karşılığının ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, kıdem tazminatı, fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarına yönelik talebin kabulüne, hafta tatili alacağı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı hususunda ihtilaf bulunmaktadır.
Dosyada mevcut ve imzalı olan, davacı işçi tarafından da imza inkarında bulunulmayan yıllık izin istek formuna göre davacının 09.02.2013-24.02.2013 tarihleri arasında yıllık izin kullanmış olduğunun anlaşılması karşısında, yıllık izin ücreti alacağına yönelik talebin reddi gerekirken kabulü hatalı olup, fazla çalışma alacağı açısından da davacının yıllık izin kullandığı dönemin dışlanması suretiyle hesaplama yapılması gerekmektedir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.