Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1449 Esas 2021/695 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1449
Karar No: 2021/695
Karar Tarihi: 26.01.2021

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1449 Esas 2021/695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine ve temyiz talebinin reddine karar verildiği belirtilen bir mahkeme kararı incelenmiştir. Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet kararının, tebligatın iade edilmesi sonrası mernis adresine yapılan tebligatla kesinleştirildiği ve sanığın bu karara karşı temyiz talebinde bulunduğu ancak süresinde olmadığı gerekçesiyle ret edildiği ifade edilmiştir. Sanığın daha sonra asıl karar ve ek karara yönelik temyiz talebinde bulunduğu ve bu talebin reddedildiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanığın temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi (trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu)
- TCK'nın 62/1-53/1-3 maddeleri (cezanın tayini)
- TCK'nın 58/6 maddesi (ceza hükmü açıklanırken dikkate alınacak sebepler)
- CMUK'un 310/1 ve 317. maddeleri (temyiz süreci ve süresi)
- 5320 Sayılı Kanun'un 8. maddesi (CMUK'un yürürlükteki hükümlerinin uygulanması)
- 1412 Sayılı CMUK'un 317. maddesi (temyiz isteminin reddi)

12. Ceza Dairesi 2020/1449 E. , 2021/695 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1-53/1-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ve temyiz talebinin reddine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda 23/01/2015 tarihli mahkumiyet kararı verildiği, bu kararın sanığın 05/01/2015 tarihli celsede bildirmiş olduğu Şehit ... Caddesi 91A 3 Küme Evler Kirazpınar/Gebze/Kocaeli adresi yerine başka bir adrese tebliğe çıkarıldığı, tebligatın iade edilmesi üzerine de mernis adresine tebligat yapılmak suretiyle 19/03/2015 tarihinde kesinleştirildiği, karara karşı sanığın 13/06/2016 tarihinde temyiz talebinde bulunulduğu, her ne kadar tebligat usulüne uygun değil ise de, mahkeme tarafından temyiz talebinin 14/06/2016 tarihiyle ek karar ile süresinde olmadığı gerekçesi ile reddedildiği, ret kararının sanığa bulunduğu cezaevi aracılığıyla 16/06/2016 tarihinde tebliğ edildiği sanığın ise 07/02/2017, 14/02/2017, 21/02/2017 tarihli dilekçeleri ile asıl karar ve ek karara yönelik temyiz talebinde bulunduğu, bu itibarla sanığın 14/06/2016 tarihli ek kararı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE, 26.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.