Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/35087 Esas 2015/20197 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/35087
Karar No: 2015/20197
Karar Tarihi: 17.12.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/35087 Esas 2015/20197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Düzce 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuklar H.U. ve C.Y. hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından suçlu bulundular. Mahkeme, mala zarar verme suçundan verilen hüküm için temyiz incelemesi yapma olanağı olmadığını belirtti ve diğer iki suç için de hükmün onanmasına hükmetti. Ancak hırsızlık suçundan verilen hükümler için dosya ve duruşma tutanaklarının incelenmesi sonucunda, üst orandan cezanın artırılması için yasal ve yeterli gerekçe gösterilmediği ve suça sürüklenen çocukların polise beyanlarına rağmen TCK'nın 168/1. maddesinin uygulanmaması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, suça sürüklenen çocukların temyiz itirazının bu bakımdan yerinde olduğu ve mahkeme kararının bozulması gerektiği kararına varıldı. Kanun maddeleri olarak 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 Sayılı Kanun'un Geçici 2. maddesi, 1412 Sayılı CMUK'un 317. maddesi, TCK'nın 143. ve 168/1. maddeleri ön plana çıkmaktadır.

13. Ceza Dairesi 2014/35087 E. , 2015/20197 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2014/3522
MAHKEMESİ : Düzce 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/10/2013
NUMARASI : 2013/447 (E) ve 2013/721 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 14.4.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26.maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen Geçici 2.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından, suça sürüklenen çocuklar H.. U.. ve C.. Y.. müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre suça sürüklenen çocuklar H.. U.. ve C.. Y.. müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmamış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasında üst orandan cezanın artırılması,
2-Suça sürüklenen çocukların şüphe üzerine çaldıkları motorsikletle birlikte yakalandıklarında, polise motorsikleti çaldıklarını beyan ederek çaldıkları yeri söyleyerek henüz müracaatı olmayan mağdura iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında; haklarında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar H.. U.. ve C.. Y.. müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.