Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/15559 Esas 2017/6933 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK" nın 155/2, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki ..."ın .....Nakliyeciler Sitesi" nde nakliyecilik yapan sanığı .... Fabrikası"ndan arayarak ..."a soda nakliyesi yapılacağını ve kamyon ihtiyacı olduğunu bildirmesi üzerine, sanığın kamyon şoförü olan müşteki ... ile anlaşarak Beypazarı"na gönderdiği, daha sonra müşteki..."i arayarak ilave yük olduğu gerekçesiyle Beypazarı"ndaki sodaları yükledikten sonra Ankara"ya çağırdığı, ..."in Ankara"ya gelmesi üzerine sanığın ilave yük bulamadığını söyleyerek kamyondaki sodaları .... Nakliyeciler sitesi"ne indirttiği, daha sonrada bu sodaları Elazığ"a göndertmeyip ..."a sattığının iddia edildiği olayda, sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, sanığın bahse konu eylemlerinde müştekilere yönelik hileli bir hareketinin olmaması nedeniyle tebliğnamedeki eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna ilişkin bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.