Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/10400 Esas 2016/14800 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin herhangi bir sebep gösterilmeksizin feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, taleplerin kısmen kabulüne ve reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin haftada beş gün 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığı ve fakat 17:00"dan sonraki çalışmasının hangi saate kadar devam ettiğinin belirli olmadığı, hafta sonlarında da kısa süreli olarak işyerine gelip gittiği ve bu durumun davacı tanık beyanları ile de sabit olduğu anlaşılmakla birlikte, davacı işçinin yaptığı iş uyarınca saat 17:00"dan sonra da iki saatlik bir çalışmasının olabileceği yönündeki somut veriye dayanmayan farazi bir kabul ile fazla çalışma alacağına hükmedilmesi hatalı olup, dosyadaki somut bilgi ve belgelere göre davacının haftalık çalışmasının kırkbeş saati geçmemesi sebebiyle fazla çalışmasının bulunmadığı ve bu yöndeki talebin reddi gerektiği anlaşılmıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.