Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9070 Esas 2015/1963 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanığın kusuru bulunmadığı mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin, beyanlarına itibar edilmediğine, sanığın savunması alınmadan beraatine karar verildiğine, vekalet ücretine hükmedilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kusursuz olduğu kanaatine varılarak hakkında beraat hükmü kurulan sanık hakkında "sanığa isnat olunan suçun unsurlarının oluşmadığı" gerekçesi ile hüküm kurulması,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. bendindeki "sanığa isnat olunan suçun unsurlarının oluşmadığıanlaşıldığından" ibaresinin “yüklenen suç açısından sanığın kusuru bulunmadığı anlaşılmakla CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince” şeklinde değiştirilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.