MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 13/02/2009 tarihinden itibaren denetim süresi içinde işlenen ikinci suçun işlendiği 21/07/2011 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1-Hükmün açıklanmasına neden olan kasıtlı suçun, TCK"nin 125/1-4. maddesinde düzenlenen hakaret suçu olduğu ve bu suçun önceden de uzlaşma kapsamında olduğu anlaşılmış ise de sanığın hakaret suçunu TCK"nin 106/1-1.cümlesinde düzenlenen tehdit suçu ile birlikte işlediğinin iddia olunması ancak sadece hakaret suçundan mahkûmiyetine karar verildiğinin tespiti karşısında, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenip, tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alınmış olması, birlikte işlenen suçlardan birinin uzlaşma kapsamında olmadığı için daha önce uzlaştırma işlemi yapılmadığının anlaşılması nedeniyle ilgili mahkeme tarafından uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasını gerektirip gerektirmediğinin belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
a)Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarih ve 2013/830-2014/502 sayılı kararında belirtildiği üzere; 5271 CMK"nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın fiilinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği dikkate alınarak; sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğunun belirtilmesi ve buna dayanak olan delillerin gösterilip tartışılması gerektiği gözetilmeden, önceki karara atıf yapılmak suretiyle, Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddelerine aykırı davranılarak gerekçeden yoksun hüküm kurulması,
b)Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktarın altında kalması nedeniyle hazine yerine sanığa yükletilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 02/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.