Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3791 Esas 2020/5782 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3791
Karar No: 2020/5782
Karar Tarihi: 17.06.2020

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3791 Esas 2020/5782 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Savcılık tarafından açılan davanın sonucunda, sanık muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, kurbanlık hayvanlarının sahte kulak küpeleri takılarak ve tescilsiz olarak satışa sunulduğu gerekçesiyle suçlu bulunmuştur. Ancak sanık hayvanların yediemin sıfatıyla kendisine teslim edildiği için suçtan kurtulmuştur. Yargıtay 17. Ceza Dairesi ise, sanığın yargılandığı suçun sahtecilik veya eyleme uyan başka bir suç olup olmadığının tespit edilmesi gerektiğini belirtmiş ve sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine hükmetmiştir. Kararın bozulmasına sebep olan nedenler; suç tarihinin yanlış yazılması ve sanığın yediemin olarak kendisine teslim edilen hayvanların sahibi olduğu durumda cezada indirim yapılmamasıdır. Detaylı açıklamalar için TCK'nun 289/1. maddesi de önemlidir.

17. Ceza Dairesi 2020/3791 E. , 2020/5782 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Muhafaza görevini kötüye kullanma suçunun oluşması için, failin muhafaza edilmek üzere kendisine resmen teslim olunan rehinli veya hacizli veya herhangi bir nedenle elkonulmuş malı teslim amacı dışında tasarruf etmesi ve cezalandırılabilecek eylemin tipe uygun hukuka aykırı bir eylem olması gerektiği, somut olayda; 04.10.2013 ve 05.10.2013 tarihlerinde kurbanlık satış çadırlarında yapılan kontrollerde toplam 39 adet büyükbaş hayvanın sanık tarafından sahte kulak küpeleri ile ve tescilsiz olarak satışa arzedildiği tespit edilerek, gerekli idari işlemlerin yapılabilmesi için çalışmalara başlandığı ve bu süreçte hayvanların yediemin sıfatıyla sanığa teslim edildiği anlaşılmış ise de; eylemin 5996 sayılı Yasa kapsamında idari para cezasını gerektirdiği ve anılan Yasa kapsamında, tanımlattırılmamış hayvanların sahibine canlı olarak yediemin sıfatıyla teslimine dair bir düzenleme bulunmadığı nazara alınarak sanık hakkında sahtecilik veya eyleme uyan başka bir suçtan soruşturma veya kovuşturma olup olmadığının tespit edilmesinden sonra şayet sanık hakkında bir suç isnadı yok ise beraat hükmü verilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-05.10.2013 olan suç tarihinin yanlış yazılması,
3-Sanığın yediemin olarak kendisine teslim edilen hayvanların sahibi olması karşısında; sanık hakkında TCK"nun 289/1. maddesinin son cümlesi gereğince indirim yapılması gerektiği gözetilmeyerek fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.